Kasiarzyna

w autobusie kolorowym siedze przez szyby p?acz?ce widz? ludzi kolorowych biegn?cych po szarym ?wiecie smutnym na czerwonym fotelu pan zapatrzony w dal my?li o czym? wa?nym tylko dla niego czas stan?? w miejscu z drugiej strony pani w bordowym ?akiecie ksi??k? czyta co chwile spogl?daj?c przez okno i ma?y ch?opiec z ubrudzon? buzi? nos przyklei? do szyby patrzy przez szyby p?acz?ce na ?wiat...

chyba masz rację, dzięki! mam z tym problem... zbyt krótkie wersy... i to ciągle, a nie zawsze z tym jest lepiej... jakoś nie umiem zapanować... i wielokropki! przekleństwo moje... staram się zapanować nad tym, ale nie zawsze mi się udaje! dzięki! mam nadzieję, że kolejnym razem też ocenisz, bo moim zdaniem, wyłapujesz moje potyczki rewelacyjnie :) dzięki!

Jak zwykle po północy w księżyca świetle pod wierzbą usiądę płaczącą usłyszę śmiech Twój w oddali łzy Twoje jak rosa u stóp moich spoczną na wieki gdy świtać zacznie zapomnę o Tobie by po północy jak zwykle pod wierzbą usiąść płaczącą

Anioł stróż pijaczyna mój. Skacowany szuka mnie w melinach, knajpach, na policji... Zatacza się, powoli. krok za krokiem idzie i szuka. zmartwiony. Znowu zawiódł, tak bardzo zawiódł a teraz nie może znaleźć... dworce przemierza, ulice ciemne nie zajrzał do domu. Tam czekam...

jestem tu po raz pierwszy... mam nadzieję, że choć jedna osoba znajdzie coś dobrego w tym, co napisałam... Być może pisać nie potrafię, ale kocham to... z góry dzięki za krytykę

Życie spokojne i ciche, gwałtowne i trudne w użyciu moje twoje problemy radości smutki labirynt by się zgubić i odnaleźć i tak co dnia a jak nie znajdziesz wyjścia odnajdzie Cię ktos w Biurze Osób Znalezionych