PGVSD

"Zamknął wiatr księgę, leżącą na trumnie, i znów stary zegar czas nowy odmierza, słychać słowa milionów ludzi szumnie, SANTO SUBITO - dla Polaka Papieża! Religia wiary i pojednania, po stronie świata, co z bólu płacze, krzyża, Chrystusa i miłowania, więc wierze, że Ciebie w niebie zobaczę Smutnym okresem czas bez papieża, twojego następcy Ojcze wypatruję, pusty tron, pierścień, plac, oraz wieża, a w sercu dziwną pustkę wciąż czuję. Każdy wierzący ma dzisiaj obawę, ale nadzieja nas podtrzymuje, już purpuraci idą na konklawe, czas historyczny wokoło się snuje. A po wyborze, obleczony w szaty, przed Bazyliką - wiernych miliony, nowy papież przemierza komnaty, HABEMUS PAPAM - głos ożywiony!"

" Bóg, w niebie, z prośbą, że nie będzie miał człowiek, przed najwyższym, Bogów cudzych. Od kołyski, aż po grób, przez słońce, do blasku księżyca, po ostatnią kroplę krwi. Jak często, w czasie drogi, do nieba, na tym globie, jest chęć, możliwość, modlitwa, aby skłamać, zabić, przerazić? Ziemię w piekło zmieniliśmy, by w luksusie zaryć, i z siłą Samsona, karczmę "Rzym" wybudować. Dobrem się rodzimy, a kim umieramy? Quo Vadis Homo? Jeżeli, bezgranicznie, bliższa Naszym sercom jest, drogi do zatracenia, Balladyna, bardziej podnieca, coś bardziej przerażającego. Komu wierzymy? Dla kogo żyjemy? Krwawe pokolenia, nie wyssane z palca, ale z mlekiem matki. Początek, jak w raju, przez półmetek wojen, z końcem przerażenia. Żywot wisielca, żywotem Nowego Mesjasza? Kula Ziemska przemianowana, na Kulę Śmierci! Z Hadesu, powstało nowe oblicze, na tronie elektrycznym, po wyborach, pieniądz. Berło, czaszką uwieńczone, sługą, wiara w niebo?! Na wzgórzach z cierpień, najnowocześniejsza władza, buduje posiadłość, z błota. Kalendarz apokalipsy, pcha świat, do przepaści, nowa władz, skazuje sprawiedliwość, na zapomnienie! Samozagłada! Niechaj zwycięży Gołębica, z tęczą! Chwała prawdziwemu Bogu, i Boskim bohaterom! "