Igol

Chciałabym umieć pisać haiku... Twoje są piękne... Ale kto wie, może kiedyś się nauczę :)

zamknięta w szczelnej skrzyni z ołowiu i zalana rtęcią ze smutku mrużę oczy trwałam tak zasypana piachem i przygnieciona życiem z kamienia chyba sto lat dni mijały ulatując bezpowrotnie i nim się obejrzałam nie bylo mnie zamknięta w szczelnej skrzyni z ołowiu oślepiona nagłym blaskiem mrużę oczy rozchylam metalowe zimne powieki i spoglądam na bladych ludzi z papieru wychodzę z mojej otwartej skrzyni i słońce ogrzewa moje oczy żyję