Biały Kruk

Podobno zawsze może byc lepiej:) dziękuję za sugestię

A to ja nawet się cieszę:)

Targuję się z Bogiem jak Noe nierówne to negocjacje, o każdy skrawek swego życia wieczna walka na łzy i racje Stworzył mi świat na pokuszenie ofiarował w prezencie miłość, otrzymałem wolną wolę, sumienie a w promocji dostaję litość Może nie sprawdzam się w swej roli, pełen jestem usterek zepsuty czasem wymykam się spod kontroli wtedy upajam się grzechem, zamiast pokuty Jestem stworzony na podobieństwo, a jednak ulepiony z innej gliny on wielki a ja maleństwo stwórca doskonały a dzieło pełne winy...

Grzeszną myślą się splamiłem Pójść do spowiedzi czy zadowolić się Vizirem ... Jak myślicie co bardziej mnie wybieli Ksiądz czy środek do pościeli ?

Dziękuję bardzo serdecznie ze przeczytanie mojego wierszydła i za wszystkie komentarze:)

Ja płynę w tej ławicy zazdrosnych ryb..... chciałbym tak umieć bawić się słowem:)

Dziś nic nie napiszę wszystkie słowa wyleciały z mej głowy - jak spłoszone motyle Zostawię dziś po sobie białą kartkę, pustkę i ciszę.... A może jednak spróbuję złapać motyle w białej ciszy siatkę niech muskają atramentem pustą od słów kartkę Siadają myśli na papierze bieli nagle zrobiło się czarno... czy to już wiersz? Nie moi drodzy to poeta goniąc motyle rozlał atrament i tyle... Papier myślami splamiony siatka pełna motyli poeata rozgoryczony przed Weną czoło swe chyli...