Wielka pustka
Nie do ogarnięcia przez człowieka.
I nagle w ciemności widać maleńki blask,
Który przed słońcem ucieka.
To iskierka nadziei,
Iskierka miłości,
Podsycana ciepłem płynącym
Z zewnątrz – z nicości.
I dzieje się coś wspaniałego:
Dwa nic nie znaczące elementy
Składają się w idealną całość.
Pustka wypełnia się kolorami
I nagrodzona zostaje wytrwałość:
Słowo „kocham”
Wypowiedziane nieśmiało, skrycie,
Daje coś najważniejszego na świecie:
daje ŻYCIE...