mam pewnego bliskiego przyjaciela, czasmi coś malutkiego napiszę, tak dla przyjamności i mu to wysyłam, z nadzieją, że się tym zachwyci, pochwali, no uzna to za warte uwagi. A on tylko mnie gani i krytykuje, głównie, że niby jedną myśl rozciągam niepotrzebnie na kilka zdań. Że niby mam być bardziej zwięzły. oczywiście wkurzam się na niego niemiłosiernie. myślę, więcej już się do niego nie odezwę do tego niewdzięcznika jednego. a potem myślę miał rację...
ps. z tekstem można pracować na różne sposoby, czasmi to co mialo byś opowiadaniem jest wierszem i odwrotnie, a czasmi krotka myśl moze stać się książką. roznie to bywa.
na przykład tak lub inaczej,
hej, :)