imię_i_nazwisko

kopulują z chodnikiem - na kacu nie powinno się pisać, kłócić z Herbertem (o poczucie winy?) by później z bólem głowy przytulać się do cieni, prosząc o mydło, kawę i leniwie powtarzać ten sam wers jak żart - pośmiejemy się jeszcze raz; na ławce w bezchmurną noc sarkazm spada na głowę.

świetnie wyczuł pan wiersz, świetna interpretacja, prawie taka jakiej oczekuje każdy poeta od swoich czytelników; a niestety rzadko się to zdarza na tym portalu. Korab, a właściwie statek i cały "słownik" dotyczący wody, morza czy rzeki to motyw przewodni moich wierszy. jest to jakby kontynuacja; ale już ta historia zmienia się, i tu słusznie pan odczytał - rodzi się coś nowego, nowy kurs;) jestem "upojony" pana komentarzem, dzięki ;) pozdrawiam

to:ufny do czasu gdy przyjdzie i poustawia je wokół mnie na sztorc żebym się potykał i kaleczył aż znowu zacznie mi zależeć

proszę się pobawić tytułem:P

a pani kaja jak zwykle gada gupoty:P

kotku:)

pozdrawiam:)

tjaaa

Zapomniałem już jak smakuje skończony wers - wolę kruchą dialektykę fal lub śmierć przy butelce wódki; monolog głupca? Zapomniałem. Z trudem chwytam niebo i zimne ciało, z mgły. Szukam napiętych relacji; widzisz: jest mroźny wieczór, niedziela nastraja winyle, tworzy historie. Potem się zmiesza: leniwe światło i spętlona ślina.

zarówno ty i twoje wyskoki w błędnik w dudniący tygiel po małej wódce albowiem zarówno ty jaki i twoje klechdy o śmierci co rozpoczyna przemarsz tak ty i ja wierny cień który przyległ z pierwszym oddechem - mamy problem: stoi przed nami ziemski strój: noce ich cienie