Rafał Wójcik

Hej czytam i czytam i mówi sie tu wolno nie wolno,pisać nie pisać próbować nie próbować.Jestem też początkującym i uważam że emocje i to jak patrzy każdy na świat jest inne tyle ludzi tyle spojrzeń.I fakt nie każdemu może sie wszystko podobać.I uważam że poezja to kwestia talentu nie idzie sie nauczyć jej.Poezja wypływa ze środka.I uważam że nie ma ograniczeń i ważne żeby pisać bo to sie czuje a nie wymuszać sie bo tego czy tego nie wolno.I po prostu traktować na serio.Takie moje zadanie.Życze wszystkim samo krytyki i obiektywizmu.Pozdrawiam początkujących;) Jęśli czujecie to piście!P.S pozdrawiam kółko wzajemnej adoracji

No cóż mogłem sie spodziewać od czegoś trzeba zacząć a krytyka jest nie unikniona szanuje to.A co do ładunku emocjonalnego wiersz to przecież emocje i to co w nas siedzi a nie poprawność chodzi o naturalność.Widzę jednak że muszę sie sporo nauczyć dzięki za wszelkie rady.A wiersze nie zawsze budzą pozytywne emocje.Pozd.;)

Gdy gwiazdy zgasną Gdy słońce żadnego życia nie będzie mieć A wszelka nadzieja zgaśnie jak Żar w ogniu zniknie w popiołach W moim sercu melodia będzie grać’ Melodia którą ty dałaś początek Melodia prawdziwego szczęścia Które bóg zesłał na grzesznika Przeszedłem dolinę spaloną Gdzie szczęścia nie miało być A łzy gwoździami były Bóg skierował mój wzrok Na górę która stromą miała być Szedłem z mozołem zaprzeczając sam sobie Zobaczyłem wschód słońca A wszystko zajaśniało a moje łzy Z gwoździ w kwiaty się zamieniły Te ciepło warto było żyć Żeby dojrzeć to co w nas głęboko tkwi Te dobro któremu ty otwarłaś dzisiaj drzwi Dzisiaj bo ty zaczaiłaś godziny szczytu Uwierzyłem że warto żyć Co dalej nie wiem nic Byleś tylko była dziś W sercu mówie było warto Koniec może być dziś.Bo ujrzałem i …Słów już nie mam!!!