Łukasz Stoltman

Kolejna powolna kropla krwi spływa na ziemie Jest tak blisko , ze aż czuje w ustach jego smak . Na imię mu Strach. Serce wygrywa paranoiczną melodie . Do śmierci jeden już tylko dzieli mnie krok Ktoś w oddali powtarza milionowe imię me . Powstaje . Może już ostatni raz. Otwieram przerażone losem oczy Na cztery strony świata nic tylko czerń i krew Chaos tętnic rozrywa dłonie . Ból. Postać przyjacielem. Lecz jeszcze przed chwilą budziła strach . Żyletka topi się w kałuży krwi Zabarwiona Przerażona kolekcją minionych dni Lecz wulgarnie tak jak kiedyś Słyszę wulgarny niebyt Ból. Już nie słyszę Już nie widzę Lecz wciąż czuje Zapach zastygłej krwi Choć to tylko czerwone wino