Atabea Atabea

* na podstawie "Manifestu niełatwej rezygnacji trzydziestoparolatków" autorstwa Artura Andrusa To my! Od niedawna z mieszkaniem Trzydziestoletnie kobiety, Jeszcze nie grube, dobrze ubrane, Ale już też nie „rakiety”... To my! Szukające miłości, Pędzące z prędkością światła, Tylko w tym pędzie przyjdzie ze złości Proste tak łatwo zagmatwać... To z nas! Przy lampce wina W półmroku czterech ścian Zejdzie z krzykiem lawina Drżących, bolesnych zdań: Dziewczyny! Było wspaniale! Że czasem aż palił nas wstyd! Trzewik zgubiony na balu Śni nam się jeszcze jak Brad Pitt! Dziewczyny! Klamka zapadła! Już młode stoją na progu Nam pojedyncze prześcieradła Przyślą z katalogu To my! Do niedawna rumiane Tak smukłe w kuchni czy w sieni W płaszczach nosimy mokre kasztany Tak ze dwa kilo w kieszeni To my! Menadżerki przyszłości! Asertywności strażniczki Firmowy strój w odcieniach szarości Na noc flanela w różyczki To w nas, odarta z patosu Na pustej kinowej sali Zrodzi się skarga do losu Jak halny na hali: Dziewczyny! Było wspaniale! Że czasem aż palił nas wstyd! Trzewik zgubiony na balu Śni nam się jeszcze jak Brad Pitt! Dziewczyny! Klamka zapadła! Już młode stoją na progu Nam pojedyncze prześcieradła Przyślą z katalogu To my! Pokolenie jak wino Co z wiekiem smakuje mądrzej Czy miłą młodość i młodą miłość Mamy za sobą? A skądże! To nic, że spychają nas zgrani! Jeszcze się tam żagiel bieli! Przydługie tipsy najbardziej ranią! A tipsy można odkleić! To w nas! Wezbrane tętnice Wyznaczą tej pieśni słowa! Rozszerzą się nam źrenice! Zacznijmy od nowa: Dziewczyny! Nie żal – co było! Nie damy się walkowerem! Miłą młodość i młodą miłość Stawiajmy sobie za sterem! Dziewczyny! Od razu szturmem! Bo nie potrzebny nam tłumik! Spychają nas młode i durne To zróbmy im unik! Jak sturla się w błoto To twarzą na spód! Nie godna się ścielić! Pod ślady mych stóp!

Ideały Nie zostawiają śladów Nie gniotą ubrań Nie rozsypują cukru W drodze do filiżanki Ty jesteś idealnie sobą Widzę Kryształki cukru Na stole I wiem Że tu jesteś Idealnie