Paulina Bitner

dziękuję za szczerą opinię, ale nie rozumiem na czym polega ta ciężkość.

właśnie warto zadać pytanie czy to na pewno jest miłość :) pozdrawiam

zgadzam się. miło teraz poczytać o wiośnie oraz o Drawsku, które jest mi bliskie :) piękny dowód na to, ile tracimy, kiedy nie zwracamy uwagi na zmiany zachodzące wokół nas. te drobne szyszki... w tej chwili z trudnością sobie takie przypominam. duży plusik za ożywienie uśpionej obecnie przyrody.

zmysły zwodzą mój umysł na manowce wyobraźni biegnąc czuję pod stopą akcent minionej chwili blond-aniołek w kucykach smakuje różowej rozkoszy malinowego lizaka za sześćdziesiąt pięć groszy zachcianki niesparowane z eliksirem szczęścia egzemplifikują wiązania nietrwałe kosztując jej pomadki błądzisz opuszkami szukając cielesnego natchnienia ... jej pragnieniem jest psychochemiczność

bujając w cumulusach przytulała życie w jabłkowym sadzie śmiech puszczała na wiatr włosy malowane nutą światła nocy moc pod powieką zamkniętą w myśli spowitej aurą otuloną widywałam miękkim ołówkiem ciągnęła linie autoportretu pod fascynacją barwy, światła i dźwięku echa słodkich dni nie przybędą na przepojone widzijejsię utopiła talent w kilkudziesięciu procentach pozostałości ściekają po brzegu kieliszka

fajny pomysł, tylko musisz to trochę ubarwić... kilka metafor i wiersz będzie o niebo lepszy. Spróbuj! Pozdrawiam :D

bardzo fajne :D o wiele żywsze niż wiele utworów, które tu czytam. oby tak dalej :)

przepełnione nienawiścią, więc nie mogę zarzucić braku uczuć ;) jednak czegoś mi brakuje. Próbuj dalej :D Powodzenia!

Podoba mi się. Przypomina mi rozmowę z sumieniem lub po prostu ślepe zaufanie...takie jak miłość?

byłoby fajniej jakby ten wiersz trochę przedłużyć-potrzymać czytelnika w niepewności :D ale jesteś na dobrej drodze

Podoba mi się. Trochę smutne i pasuje do różnych sytuacji :D OK

Tak. Czasem trzeba pomyśleć jaki sens miałaby wyprawa na biegun, gdyby można byłoby się tam dostać w jakiś prosty sposób i siedzieć tam sobie ile się chce. Ale chyba nie o to chodziło, co? Ludzkie serca trzeba odgrzewać, bo zamarzają coraz częściej i to nie ze zględu na porę roku.

Taaaak. Czasem fajnie jest zapomnieć o rzeczywistości. Ja osobiście dosyć często się zamyślam :D

Ciekawe. Wolę raczej wiersze innego typu, ale ten też jest bardzo ciekawy :D Pisz dalej :)

Bardzo mi się podoba... Marzenia czasem nas zdradzają... Fajnie napisane!

Plum, plum Wody słyszę szum. Wsłuchać się chcę Lecz nie rozumiem Tego przesłania, Tego wezwania Nie da się Objąć rozumem. Zanurzam się, Wsłuchuję się. Wciąż słucham, Słucham i czekam. Tlenu brakuje Lecz się wstrzymuję. W końcu wychodzę. Ociekam. Wy nic nie wiecie O wodnym świecie Ja zgłębiam Tajemnice jego. Dlatego słucham, Dlatego szukam Tajemnic Nurtu bystrego. (Tytuł to wzór chemiczny wody, niestety nie mogę dawać w tytule liter drukowanych i znaków specjalnych :( Chcę tylko, byście znali tytuł.)

ciekawe... ciekawe... to jest jeden z tych wierszy, których sens rozumie tylko autor... tak myślę :D