Głusza dźwięku symfoni brzmiącej dla ludzi żyjących śmiercią,
mknie niczym strzeła prawdy zastygła,
rozdzierając materię tego świata na:
fałsz i prawdę
miłość i nienawiść
Głuchy słyszy to co ślepy ujrzeć zdoła!
Mądry pominie w swym codziennym planie,
to nad czym głupi całe życie rozważać będzie.
Trudno jest znaleźć tę granicę,
pomiędzy fałszem a prawdą, śmiercią a życiem
Linię, którą wyznacza dźwięk strzały wiejącej
z symfoni życia ludzi,
umierających dla prawdy codziennością!