Piotr Magnat

Niech to będzie nocą. Delikatne ciepło wczesnego lata, niech mnie przytuli – czekającego, wyglądającego ciebie w oddali. Niech mi z pogodnego wieczoru kruki kołdrę uszyją. Bo czuje już oddech twój chłodny, za sobą. I proszę jeszcze, niech ktoś drzwi otworzy szeroko. Mi w osobie własnej, jakoś nie wypada. Czuje oddech twój, już jakże bliski – kochaj! Niech to będzie nocą, żeby łez moich nikt nie zobaczył… I błagam! wiecznie jeszcze niech będzie, Żebyś przyszła więcej niż ten jeden raz. Czerwiec 2004