Łukasz_Iwan
-
Postów
30 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
nigdy
Odpowiedzi opublikowane przez Łukasz_Iwan
-
-
w poszukiwaniu myśli, ruszył
autostradą krętych uliczek.
pośród duszy, serca, umysłu,
wciąż napotykał ślepe zaułki,
aż padło
pytanie - dokąd to? brak
odpowiedzi - zapomniał.
pochwycił myśl (pytanie), skąd
ta nieustanna gra w zaułki.
osiągnął cel, ale nie zdał
sobie z tego sprawy0 -
zapraszam ponownie pani Izabelo
0 -
przebił balonik
-akt desperacji
tłumaczył
pełny kształt
przybrał formę
martwego materiału
za późno zrozumiał
że poddał się słabości
przepełniła go tęsknota.0 -
dziękuję za słowa
0 -
chciał spojrzeć i zrozumieć
patrząc pragnął myśleć
zaobrączkowany umysł
monotonią normalności
czemu nie jest tak
jak być powinno0 -
ciekaw skąd krzesło,irytujesz mnie,tym pytaniem,
dalej masz napisane,wyrok sądu za zabicie,to kara śmierci,wykonanie poprez krzesło elektryczne,przecież,to wnika z całosci tekstu,widać że przeczytałeś powieszchownie,albo że żaden autorytet z ciebie.0 -
bez echa... jesteście okrutni...
0 -
podoba mi się ta gra słowna
0 -
ciekawski ten wierszyk,
nie powiem,
rozumiec go,a po co??
poczuć go,to wystarczy,
jak dla mnie.0 -
życie poczęte
tabula rasa
czterdziści lat
mnóstwo zdań
jedno z nich
głosi, zabiłem!
krzesło - ciemność - wolność
w teksasie mord administracji
na zabójcy jest prawem.0 -
wow...
zaskoczyły mnie komentarze,
są naprawde bardzo dobre,
pouczające,
napewno wezme sobie je do serca,
bardzo wam dziekuje.
serdecznie was pozdrawiam...0 -
i znów nie zauważony przeminie...
0 -
cisza to niewiadoma
niewiadoma to zło
po niej burza,
której siła nieznana.
burza to zniszczenie
zniszczeni to zło
po niej pustka
która smutkiem.
pustka to smutek
smutek to zło
po nim odmiana
która niewiadoma
niewiadoma ta zmianą
zamianą w dobro
po niej radość
która odmienia.
radość to uczucie
uczucie to dobre
po niej ukojenie
które uspokaja…
… przed ciszą.
0 -
no ładnie,przesuneli mi wierszyk do działu dla początkujacych,czuję sie obrażony...:(:(
0 -
tak na marginesie to tytuł jest zupełnie inny,ale gdy wpisywałem prawidłowy to mi nie chciało wiersza wkleić,
tytuł w orginale to:
ukojenie0 -
nie ma sprawy i nie pan,a Łukasz,za młody na pan,
dodam że klimacik wiersza mi się podoba,bliski memu...
wiersz mi się podoba...
pozdrawiam
Łukasz.0 -
a czy ja powiedziałem,że mi się nie podoba...
0 -
wygnana dusza,która nigdy nie zazna spokoju...
ciekawe spojżenie...
[sub]Tekst był edytowany przez Łukasz_Iwan dnia 05-12-2003 01:19.[/sub]0 -
dobre iris...:)
0 -
żyła tętniąca życiem
wybijała swój rytm
zimny nóż
rozdarł ją na pół
ciepła czerwień krwi
zaczęła płynąć strumieniem
dusza znalazła się
w wiecznej chwili
innej świadomości
gdzie śmierć
w swoich ramionach
przyniosła ukojenie0 -
intryguje i...porywa,
klimat użeka,
gratuluje wiersza...
...jest nieztuzinkowy.
Jest to moje skromne zdanie i odczucie na temat twego wiersza,który mi sie spodobał.
pozdrawiam serdecznie.0 -
Klimat wiersza bardzo mi się spodobał,troszkę mi zgrzytają te dwie dłuższe zwroteczki o Bogu i Człowieku,ale to jest twoja wizja i poprawiać jej,nie mam prawa...zaciekawił mnie twój wiersz,poruszył duszę do głepszego wglądą weń...
pozdrawiam...serdecznie0 -
Smutek chwili
uwiązł w gardle,
za murami ciszy,
dusząc struny głosu.
Smutku łzy
pociekły z oczu,
zalały twarz,
przysłoniły widok.
Gdy dusza cierpi
struny milczą,
oczy nie widzą.0 -
dziękuje za kometarze
pozdrawiam0
ślepiec
w Wiersze gotowe
Opublikowano
bez echa, ale bywa i tak,
pozdraiam.