Kasia Katarzynowska

A mnie się bardzo podoba ! Ee. Czy to znaczy, że nie jestem miągwą ? ;D ;) pozdrawiam.

"Lecz póki co mam przyjaźń, Którą zapamiętam na zawsze, Bo dobrej duszy, bratniej, nigdy się nie zapomina" to do mnie przemawia, bo jestem w takiej właśnie sytuacji. całość również mi się podoba. pozdrawiam. ;)

Sama nie wiem, mi się tak średnio to widzi. Dziękuję za komentarz. ;-)

Proszę, nie kłam i nie mów, że nic się nie zmieniło. Twoje zimne spojrzenie mówi mi wszystko. Przeszywa mnie całą. Ze wstydu nieruchomieję. Budzi mnie mój własny krzyk. Wołanie o miłość.

Upijam się samotnością, mówię do pustych ścian. (pomyślałbyś, że oszalałam) I w przerwie między szeptami dochodzę do wniosku, że mimo wszystko nadal Cię kocham. O, ja głupia i naiwna.

Nocą, kiedy wszyscy już śpią, ja zakładam sukienkę (którą sam kupiłeś mi na wyprzedaży) i otwieram butelkę taniego, ruskiego szampana. I wznoszę toast za nasze rychłe rozstanie, bo wiem, że już mnie nie kochasz.

Zostawiam wspomnienia tak jak kochanka, który przestał już spełniać moje oczekiwania.

nic dodać, nic ująć.

Dziękuję za zainteresowanie. ;-)

kilka słów, które z pozoru do siebie nie pasują, a jednak tworzą logiczną całość.

Podoba mi się i przemawia do mnie. ;-) Pozdrawiam.

W jesienny wieczór marzę o spotkaniu z Tobą, o jednym pocałunku. W jesienny wieczór chcę pomilczeć z Tobą przy lampce czerwonego wina. W jesienny wieczór znowu Cię wymyślam. A przecież Ciebie nie ma. Więc w jesienny wieczór skaczę z siódmego piętra.

jeżeli wykreśliłabym z tego ten wers o podziale majątku, to zostałyby słowa, które adekwatnie opisują moją sytuację. niestety. ;]

a ten wiersz opisuje mnie w 100% niestety. ;(

osobiście widziałabym ten wiersz nieco inaczej, ale mimo to podoba mi się. ;)

również dziękuję, aczkolwiek uważam, że wiersz jest średniawy ;) chodzi o mój wiersz oczywiście ;) ale to pierwszy mojego autorstwa więc chyba nie jest tak źle, dopiero zaczynam ;)

wiersz do mnie przemawia, może dlatego, że w pewnien sposób opisuje mnie i moje 'przeżycia'. pozdrawiam. ;)

Chodź. Siądź tu, obok mnie. Zaparzyłam nam herbatę. Powspominajmy. ... Popatrz, ja płaczę. Ty też nie kryj łez. Mam Ci tyle do powiedzenia, a jednak milczę wtulona w Twoje ramię. Wciąż pamiętam każdy gest, każde słowo. ... I tak bardzo chciałabym powiedziedzieć, że kocham, że tęsknię, że potrzebuję. Ale wiem, że Ty tego nie zrozumiesz, bo Ty masz Ją... Gdybyś tylko wiedział, co czuję patrząc na Ciebie, na nią, na Wasze szczęscie... ... Mam Ci tyle do powiedzenia, a jednak nadal milczę. Herbata już dawno wystygła. To nic. Zaparzę kolejną. I kolejną, kolejną, kolejną... Upijmy się. Upijmy się herbatą i naszymi wspomnieniami.