Katarzyna Ciróg

Lucyfer delikatnie głaszcze moją twarz Szepcze mi do ucha nie bój się! Utula mnie jak swoje dziecko Do snu Już przecież nic gorszego.. Nie spotka raczej Cię Jesteś człowiekiem! I z głośnym hukiem budzę się Lucyfer śpiewa kołysankę Zasypia miłość Przykryta płaszczem męki Ginie wraz z morzem nadziei Popiół rozsiewa w sercach fale Utrapień Bólu, Udręki Zachodzi słońce nie wschodzi księżyc Już czas! Powiada I odbiera wszystkim tchnienie