a j

Trwoga ogarnia me serce gdy życie chce zmienić na lepsze, On karze mnie zawsze gdy wracam do Niego ostrożnie. Ma dusza mówi mi że byłam u Jego drzwi znów nadaremnie. Idę więc dalej szukając… lepszego Boga.

W twoich oczach smutek i żal. Odchodzisz. Czekam na ciebie, co dzień od nowa. Nic tego nie zmieni. Trwając w beznadziei łapię chwile, które nam dane, zawsze tylko na trochę.

Chodzisz po świecie zupełnie sam, myśląc - czy zawsze tak będzie? Każdy twój dzień to oczekiwanie na nowe, lepsze jutro. Może kiedyś spełni się twój wielki sen o miłości. Tuląc do serca drugą istotę poczujesz, że teraz możesz umrzeć.

Gdyby kochanie było tak proste jak zabijanie, ludzie kochaliby się bez przerwy i bez wytchnienia. I z każdą chwilą, w każdym momencie było by pięknie, aż do znudzenia dobrze, rozkosznie, miło i …względnie. Bo jak by wszyscy tak się ogromnie, ciągle kochali i nie musieli walczyć o miłość swoją wzajemnie, to w pewnej chwili by swej miłości nie doceniali, biorąc za pewnik że już do końca życia tak będzie. Patrząc i widząc w oczach drugiego swoje odbicie, wpadli by w narcyzm kochając siebie tylko nad życie. Wtem gdy osoba tak ukochana postawi weto, spojrzysz zdziwiony, a gdzie ta miłość drogi poeto. Wnet nam się koło zamknie nareszcie –dojdziemy sedna, miłość, nienawiść i zabijanie stanowi jedność.