MATA SOLEE

Wyrzucam siebie oknami, drzwiami Upycham walizki bezsensu Do jednych mniej do innych więcej Oddycham jeszcze chwilę Byłeś słowami Nie ma cię słowem na papierze pisanym Nie ma cię nikt nie wypowiedział twojego ja Nie ma cię Walizki stoją na peronie samotne