Agata Agape

Zapalam świece na tym zakręcie i trwam. I nie wiem, czy podtrzymać płomień, spalić cisy, czy pozwolić im zapuścić we mnie korzenie i odkryć w sobie opokę. A może zdmuchnąć płomień i oddać się w ramiona woni odchodzącego ognia. Jak pokonać zakręt, kiedy już ze wszystkich świec chłonie zimna Ziemia? A może cofnąć się po omacku, odnaleźć doświadczonego przewodnika. …wiesz, pomyślałam sobie, że możemy przymierzyć tę trasę we dwoje. Pójdziemy, gdzie nie ma dróg, ta będzie nasza, a my będziemy pierwsi. A może zaoszczędzimy świec, by w gąszczu pod samym niebem odnaleźć szczęście. Ostatnią postawimy w domu na starym kuchennym stole. Ogrzejemy się w jej świetle, a przy domu posadzimy cisy. A zanim... może już niedługo poczciwy dąb.