Emilia Rogacka

Serce przestaje bić! Brakuje mi sił Nie potrafię zrobić już niczego Moje codzienne nadzieje Zapomniane uczucia Chowam w sobie gdzieś głęboko Odejdę od Was już niedługo ILE JESZCZE ŻYĆ BĘDĘ? Kiedy nabiorę odwagi? Powiem żegnajcie! Beze mnie będzie inaczej Odsuńcie mnie natychmiast Z serc własnych wyrzućcie Nie ma już niczego Nie chcę nikogo Miłości wciąż szukam Radość – tak bardzo obca Nadzieja – mój największy wróg Uboga we wszystko Co tworzy życie ludzkie Uciekam gdzieś! Daleko! Daleko! Śmierć ! Czekam! Odejdę od Was już niedługo ILE JESZCZE ŻYĆ BĘDĘ? Kiedy nabiorę odwagi? Powiem żegnajcie! Beze mnie będzie inaczej Odsuńcie mnie natychmiast Z serc własnych wyrzućcie

Płakałam , pamiętasz? Tylko to mi pozostało Ty i Ja! To już za nami Nikt nie wie, jak bardzo boli Mówił KOCHAM Obiecał, Skłamał Ratunkiem jest moja siła Nie poddaje się bo życie mam tylko jedno Ranić nie potrafię Nie chcę być taka jak on Kocham i taka pozostanę Mimo wszystko jesteś we mnie Zawsze będziesz Czy zdarzy się cud? W nic już nie wierzę Niczemu nie ufam! Po co?