mgosia

zielone błyski i ultradźwięki z miękkiego futra mruczący ciężar z kotwicą na plecach zapada w sen zamyka dzień pacnięciem w łapę większego kota

Idąc rankiem do pracy podziwiam i mam dylemat: dalej oglądać cudne zjawisko czy biec do pracy? Jesień wygrywa!

Niesamowita potrzeba bliskości wypływa z tego wiersza... "z twarzy już zmyłam codzienność" taaak, codziennie nakładana i zmywana twarz - doskonale to rozumiem pozdrawiam :-)

Dziękuję za komentarz

błysk na wystawie zaprasza do środka liście pod ciastem i róże na łososiowym alabastrze skosztuj i zapamiętaj szelest czarnego jedwabiu

ukłon dla Tuwima? - popieram :-)

hmmm nie bielizna najważniejsza, a serce co pod nią bije ;-) a tak poważnie - to jaki sens miałyby powroty, gdyby nie klimat ostatniej zwrotki?

Witam! Do tej pory nie uświadamiałam sobie, ile w nas niemego krzyku i próśb niewysłuchanych. I tylko realizacja... Obiecuję więcej milczeć, bardziej wczuwać się w to, co niewypowiedziane. Dziękuję za ten wiersz.