A. Lotny

Skupuje złom Młodych karierowiczów Z wytartymi zębatkami uczuć Zardzewiałym układem wartości Prezesów dużych spółek Z przeżartymi garniturami idei Skorodowanymi poglądami na świat Samobójców Ze stępiałym poczuciem własnej wartości Skropioną kawasem nadzieją Księży również skupie Z posztukowaną wiarą Przechodzonym dekalogiem Skupuje złom W końcu przyjdzie czas Że sam się zwarzę

Kupię antyki Starych ludzi pokrytych Srebrem nie wypowiedzianych myśli Ozdobionych złotem milczenia Człowieka ze szlachetną duszą Barwy rubinu Szlifowanego zimą Roku pańskiego 1939 Zakupie żołnierza polskiego Z medalem złotym za odwagę Za uratowanie przyjaciela Kupie też angielskiego dżentelmena Wezmę tylko komplet Frak, melonik, srebrny zegarek Ze złamaną wskazówką Kupię antyki