Irwina Andrzejczak

Patrzę na Ciebie z wyrazem pożądania odczuwam wieczną pożogę Dziś wiem, że pragnę Twojego kochania i oprzeć się temu nie mogę... Patrzę na Ciebie z wyrazem miłości odczuwam Twe podniecenie Pragnę dziś tylko z Tobą wieczności bo widzę Twe zapatrzenie... Patrzę na Ciebie ze słowem westchnienia odczuwam ciepło głosu Pragnę dziś tylko Twojego spojrzenia i ciał bezkresnego rozgłosu...

Mglane jezioro i Księżyca promienie, burza kamieni i Słońca zaćmienie... Litania piasku i deszczu wołanie, leśna polana i pierwsze kochanie... Gwieździsta tęcza i niebiańskość błota, szadzi mżawka i górska słota... Śniegu pełnia i szronu tułanie, przezroczyste chmury i świtu zaranie... Jezioro wiatru i pustynne morze, wschód pąków i polarne zorze... Płomień ognia i powiew rosy, ciepło uczucia i nasze losy...

Ponad czasem i umysłem poza bytem nieświadomym wiem, że jesteś każdym zmysłem i marzeniem mym spełnionym Mam nadzieję na sen- na wizję urojoną zanim spełni się dzień nim się stanę zatraconą w Tobie Lecz nim mnie odtrącisz w dalekiej przyszłości zanim mocno zmącisz me poczucie pewności Powiedz, że jasnowidz nigdy się nie mylił i że jesteś widzem tak ulotnej chwili jaką jest onejromancja zawiłości- wieczne poszukiwanie i pragnienie miłości!!!

Kiedyś byliśmy w Edenie tak na pewno się działo bo Ewa zerwała jabłko a oko Adama to widziało Kiedyś była pustka tak na pewno się działo wtedy mieliśmy usta i grzechu nam się zachciało Kiedyś był pokój tak na pewno się działo człowiek zakłócił spokój bo dostał piękne ciało Kiedyś byliśmy inni tak na pewno się działo może mniej winni tego co potem się stało Teraz jesteśmy sobą może dlatego żyjemy i tęskniąc za drugą osobą może dlatego pragniemy Teraz jest nam już dobrze sami tego chcieliśmy odeszliśmy z Edenu dla siebie i dlatego wtedy zgrzeszyliśmy