Julek

wiersz typwo filzoficzny, dwusferowy. Nie rozumiem dlaczego jest odstęp w środkowej części wiersza. Poza tym OK

Jak żyć w pustyni mętnej codzienności? Ile dróg nieodkrytych, jak długa autostrada duszy mej? Wiedzieć, to nie zawsze znaczy pojąć, kochać to nie to samo co czuć, wielbić inne niż szanować szanować, myśleć- jedno stałe słowo. Cogito ergo sum, wieczna to maksyma, a nieznana... Człowiek nie umiący współgrać ze swą myślą, jest niczym muszla pusta po ślimaku. Mózg to wielkie dobrodziejstwo, wiele to dobrego przynosi i nadaje życiu sens... Jeżli kedy kto zapyta ile myśli jest w człowieku, ja odpowiem " drogi panie, człowiek w myśli, nie odwrotnie jest od wieków"...

Nędzny los, wielkiej polskiej szlachty, zbliża się ku nam nowe panowanie, które ręką żelazną trzymać będzie naród znękany i stracony w rękach szatańskiej zgrai. Jako jedno dziecię staniemy u Elizji progu, by za darowane życie oddać hołdy Bogu. Wielkie ślady życia w pięknej tej krainie, której żywotu nie przedłużyłbym choćby i ksztynę. Wielkie ślady korupcji dały się we znaki, zamazane zostały po nich poszlaki.