Krzysiu Meler

Ty bezczelna gnido, ja przynajmiej w swoim utworze nie używam wulgaryzmó. Można by cie zaliczyć do awangardy krakowskiej ale jesteś za głupi, co za debil śmie obrażać wiersz, który pozytywnie oceniłm profesor filologii polskiej na UMK, l4epiej sie schowaj ty ANTY(PSEUDO)poeto

O losie, głebio nieodkrytych mitów i legend! Ty mą nadzieją na lepsze jutro i gorszą stanowisz zagadkę niż liczba pi, albo wszechświat. Niezgłębiona biblioteka twoich wyroków i nieosądzone sprawy ostateczne... Miłość dla Ciebie to tylko dwa serca połaczone cienkim sznurkiem przeznaczenia. Możesz Ty wielkim mnie uczynić, albo z ziemią zmieszać- takie są Twe moce, nieposkromione fale wielu egzystencji- kumulacja dobra i zła całej kuli ziemskej. Kraina jałowa to miejsce gdzie w żywocie marnym tkwią Twoi skazańcy, Dolina Tęczy to magiczne miejsce kędy ludzie ulubieni przez Ciebie życie szczęścia, urodzaju pełne wiodą. Nie pamiętam dokładnie ile stron liczy sobie Twoja księga, której szyfr tak jak wyroki Twoje tajemniczy i tylko przez Ciebie samego rozumiany. Ty niczym Hammurabi masz władzę nad nami oko za oko powiadasz, my słuchamy. Wybór wolny w konwersacji z Tobą znika gdzieś- nie wiem czemu- Gdy twój rozkaz rozbrzmiewa niczym trąba jerychońska przez pustynie mojej ludzkiej, ograniczonej, jednostajnej myśli język duszy bez konsultacji z sumieniem odpowiedź, której pragniesz, Ci daje. A zatem wybacz mi o Panie perswazji. Amen.

Żałosne opowiastki o dzisiejszym świecie słyszę co dzień- te same niezmienne. Gdy pomyślę o mym przeznaczeniu nieład i wojna myśli zajmują mój umysł niegodny tchnienia wiatru i powiek otwarcia, mały i zwyczajny- jak każdy. Czasem każdego oświeca wizja geniuszu-wtedy się mylimy. Kiedy po raz ostatni widziałem rozstaje na drodze? W tamtym życiu, co było minęło. Nowa droga w moim sercu pustelnika egzystuje i namawia do wędrówki w ciemne przeznaczenie...