Mariusz Basaj

Kobiety zostały w XVIII wieku To księżyc dla nich stanął by i dziś Wy-ta-pe-to-wa-ne w kolory Wersalu kąpały się w romansach balkonami ekstazy By między różem a bielą pieściły dekoltami kochanków niewidomych i chwilą erotyzmu zabijały konwenanse

Między ekonomicznym rajem a Bugiem Leży kraina zwana komunizmu długiem W kolejkach octowych szara część świata Ze szczęśliwymi dla partii ludźmi Zgniecionymi W małych fiatach Mięsisty uśmiech na kartkach szarych Kolejki ludzi ciężarnych I starych Fabryki huczą hasłami Z wysiłkiem do ładu Kieszenie pełne części z zakładów Magiczny ołówek dziś nie pomoże Schyl się przed pracą człowieku W pokorze.