katarzyna kosman

podoba mi sie :)

Słucham wsłuchana w cisze patrze wpatrzona w głusze czekam już nie stęskniona idę tam gdzieś wpatrzona. może mnie kiedyś znajdziesz może sercem zrozumiesz może myśli logiczne znajdą własny ratunek? Słucham i słuchać będę patrze wpatrzona w przestrzeń czekam bo czekać miałam słucham, serca słuchałam .

Pamiętam ... w mych myślach zostaną wspomnienia pamiętam choć w sercu wygasła nadzieja pamiętam i pamięć o tobie tak bliska pamiętam choć w sercu dziś zgasła ta iskra. już anioł nocy nie będzie przy tobie już ciebie nie ma i smutku w tobie tej samotności przez lata skrywanej tego cierpienia przez nas i dla nas. już nic nie zrobię już nie poradzę już cię nie spotkam tym innym razem już tylko pamięć tu pozostała smutkiem owiana smutkiem utkana. A anioł nocy, tyś tym aniołem nie wymyślonym, nie żadnym stworem mej wyobraźni mego myślenia wiem ... to tak smutne ... ciebie już nie ma i już nie będzie choć tego pragnę z całej mej duszy z tęsknoty patrze na miejsce twego dawnego istnienia na serce moje, na myśli, wspomnienia, na fotografie z lat dawnych wspaniałych i na ta jedna, śpisz przecież na nim?? spisz, snem tym wiecznym, spisz ukojony śmierci nikczemna zebrałaś plony.., pamiętać będę, będą wspomnienia dni tych radosnych, wspólnego istnienia.

dziekuje bardzo za komentarze .. :)

łza .. spłynęła po policzku - dosyć szybko jak myśli, które dość szybko nam umykają. Nie wiem może sama nawet jej nie dostrzegłam? łza, taka mała kropelka .... szczęścia? Czy rozpaczy? Pełna myśli, gdzieś zgubionych po drodze pełna znaczeń. Wypowiedziana szeptem, obietnic niespełnionych. Wypowiedziana za późno, lub za wcześnie. Zostawiając za sobą tylko ślad, drogę którą przemierzyła....zawsze z łatwością. Wyschnięta i zapomniana aż do następnego razu. Łza ... spłynęła po policzku ; dosyć szybko widziałam ...... poczułam dosyć lekko Już wyschła..... lecz pamiętam, znam jej drogę.........

Czy tylko słowa schowane w mych myślach czy więcej znaczeń znalazłam bez wyjścia czy można żyć obok wśród myśli radosnych czy tylko czekać z nadzieją do wiosny? Czy szarość dnia rozweselą wieczory bujając w obłokach senności westchnieniach? Tak zostać w marzeniach po drugiej stronie schowana w ciszy czasami coś powiem codzienność zmazana w szarościach bezsennych bujając już z wiatrem bujając bez przerwy. Nie bujam, nie żyje, nie znaczę zbyt wiele marzenia zostają w obłokach w mym ciele nie powiem, nie znajdę zostanę samotna w mych myślach schowana z myślami się błąkam.

alez to zmienione krzysztofie ... :)

nie dlugo tu bywam ale juz zauwazylam ze cecylia to tylko pitu pitu ma do powiedzenia ... :P .... bez urazy .. :P ... wiersz natomisat ...... musze sie tu najpierw troche zadomowic narazie wiec czytam ... :) ... a milo sie czytalo ... :)

poprawione blędy :P

o kurcze tam nie mialo byc marzeniach tylko marzenia .... reszta tak musi byc i tak bedzie ... :) ja z polskiego nigdy nie bylam mocna a to mozna nazwac gwara :P:P:P:P:P hehe ,.... "swe" .... :P ... jesli chodzi o oryginalnosc.. chyba nie bede poniewaz pisze tylko to co czuje a uczucia oryginalne nie sa .... zreszta (wiem ze nie powinnam mowic o czym jest wiersz ale co mi tam) ... kiedys ktos mi powiedzial ze gdy czytal moje wiersze to tak jakby mnie poznawal i mial racje ... ja pisze tylko o tym co odczowam .... to historia moich rodzicow ...... niestety ...... przykra historia .... to poprostu chwile mojego westchnienia ... :) dziekuje za tak bogaty komentarz ... cenie go sobie ... :) niestety jestem swiadomo ze przez moja "prstote" nigdy nie wydam zadnego pomiku lecz napewo satyswakcjonujace jest gdy widzi sie wzruszenie u osoby czytajacej ..... a takie kiedys widzialam ... :) wiem wiem ten portal jest po to by sie czegos nauczyc :) choc troche wyszlo na to ze nie bede zwracac uwagi na wasze uwagi ... od razu wyyjasniam ze to bledne wrazenie (ale gadula jestem :P) piszcie piszcie co myslicie ..... pozdrawiam :)

poznani przypadkiem w miłości zaklęci zaklęciem na zawsze z miłości przeklęci. swe szczęście zaznali w swym szczęściu schowani tak żyli w miłości miłości oddani. lecz miłość nie dla nich los zabrał im szczęście zabierał powoli nie szybko nie w pędzie. by miłość zagasić by szczęście ich zniszczyć nadzieje namiętność ich bliskość ich bliskich. i smutek zagościł i szczęście prysło schowani w marzeniach we łzach tonąc wyschną. Umarła nadzieje zniknęły marzenia los podły zwyciężył w kałuże sie zmienia. A poznał przypadkiem w miłości zaklęty zaklęty na zawsze z miłości przeklęty.

zgodze sie z trsecia twojego wiersza ..... :)

Ta ciemna strona ta w nas odkryta nie nocą przez księżyc nie magią okryta. po stronie drugiej tej stronie zawiści. Schowana głęboko pamięcią w głąb myśli. Choć mówisz że nie masz że serce twe czyste nie widzisz tej strony tej strony zawistnej co siedzi i w tobie co serce oszuka wychodzi na zewnątrz i wcale nie puka. Słowami, czynami pośpiechem zrodzona pamięcią w niepamięć szaleństwem goniona widziana zaledwie widziana w momencie schowana na opak schowana w swym pędzie. Ta ciemna strona ta w nas odkryta tak rzadko widziana tak często umyka umyka w nie pamięć umyka w głąb myśli zawistna podstępna złodziejka mych myśli .....

Przysiadła w kącie przykucła raczej tam niby szlocha tam niby płacze ukradkiem spłoszona ukradkiem dojrzana schowana przed światem przed wszystkim schowana. Przed żalem przed smutkiem przed złości wybuchem przed krzywdy czynami przed mar.nym odruchem. Schowała swą litość swe serce ukryła swą dobroć swą dusze na ciebie liczyła!! nie liczy, nie czeka swe skrzydła odcięła przysiadła w tym kącie być może kucnęła. Tam niby szlochała tam niby płakała ukradkiem spłoszona nadzieje dojrzała

czy łzy to czy perły ze sobą splątane za sweter schowane,na papier przelane czy myśli,co w gwiazdach swe gniazda uplotły wzleciały do nieba jak wiedźmy na miotle? czy księżyc okrągły zgłodniały nad ranem zabiera dla siebie mych modlitw różaniec? czy jego to myśli czytałam zaklęta zabrałam dla siebie od dzisiaj przeklęta? Czy słowa zawarte w tych księgach przejrzystych przemknęły okładkę wtargnęły się w zmysły? Czy wszystko na przemian ze sobą zmieszane od słowa do słowa z myślami zmyślane? Więc powiedz skąd one co znaczą co mówią czy ważne mniej ważne co czują, rozumią co proste co trudne co dla mnie dla ciebie co myśli co słowa co niebem co w niebie? Już dzisiaj zmieszane już nic nie rozumie zmęczona zziajana myślami się gubię. I nie wiem nie powiem co prawda co mit znacząca nie znacząc nadejdzie znów świt