irka-ika

Każdy ma swoje zdanie..Tekst może się nie podobać, ale ostatnie zdanie Panie Jimmy jest nie na miejscu....Przecież nie chodzi o to by obrażać innych.. Tylko krytykować bądź pozytywnie oceniać teksty. To dlaczego Pan czepia się mojej osoby. Przecież forma "ja " nie oznacza wcale , że ten tekst jest o mnie. Wydaje mi się jednak ,że o tym powinien Pan wiedzieć. Ps. Napisałam wiele tekstów:) i to nie na dwie strony :).Pozdrawiam Panie Jimmy.

Ciekawe, tylko ostatnie zdanie tak trochę mi nie pasuję do reszty. Ale bardo dobry pomysł i naprawdę interesujące..;) pozdrawiam serdecznie

.. Anka to jest piękne, aż mam łzy w oczach. Po prostu z serca napisane.Zwykłe słowa, ale czyjeś przeżycia. Bardzo bezpośrednie i to bardzo działa na czytelnika. Pozdrawiam Ciebie serdecznie.:)

Podoba mi się bardzo. Taka refleksja ..Czasem warto wyrzucić chaos z głębi duszy. Pozdrawiam :)

"Miłość jest czekaniem na niebieski mrok na zieloność traw na pieszczotę rzęs..."M.Hilar- Miłość Minęło pól roku, a ranki wciąż są te same. Słońce wdziera się pod moje powieki. Pytam zawsze dlaczego tak nie proszone wyrywa mnie z krainy snów? Dlaczego rozpoczyna te dni? A one tylko uśmiecha się i mocniej oświetla mi twarz. Rankiem na parapecie siada wróbel i ćwierka,a potem psiak się przeciąga.A ja wciąż odwracam twarz od słońca. Aż wreszcie budzik informuje..Kochanie otwórz oczy. Jakiś sygnał na komórce-moja tęsknota- mój dom- moje życie .Wstaje i patrzę na kalendarz. Kolejny dzień, który zbliża nas kochanków z Werony. Oboje na wygnaniu. Ja uwięziona w prozie i obowiązkach, Ty w pogoni za przyszłością. Tak oboje sobie mkniemy przez życie z telefonem przy uchu, z myślą o miłości , ze zdjęciem w portfelu. Bez bliskości, z tęsknota na czole. Z czułością w liście ukrytą. Tak słowa się stają dotykiem, pocałunkiem i pieszczotą. Niewiele jednak zostaje w mojej głowie, jakieś skrawki z naszych widzeń, tak krótkich. One jednak budzą we mnie życie. Bo wtedy słońce nie jest przekleństwem, a rankiem widzę oczy, których tak bardzo mi brak. Gdy leży moja druga połówka, leży moje drugie ja. Inna kobieta-pełna życia. Jej uśmiech i twarz to nie to samo co dziś rankiem. Jej sukienka, aż lśni od barw.Ale jeszcze dwa tygodnie, jeszcze ileś godzin, a potem nasze drogi zejdą sie na pewien czas. By znów usta i ciało poczuło swój dom. By znów życie zakwitło. By coś nadało bieg i cel .Ożywiło.Zatańczyło i zamroczyło..aż do poranka następnego dnia. Gdy oboje nadzy spojrzymy na nasz Eden , który w naszym pokoju ukryty. Wtedy czekanie nie będzie miało już władzy. Nie zrozumie tych słów póki nie spojrzę Ci w twarz....najdroższy.. najukochańszy.. w samotności na razie ukryty jest nasz czas.