TOla Drzewowa

spróbuj i zagraj to wariactwo na pięciolinii kroków życia i w smutno szarych chwilach- gdy pędząc gubisz swój krok; już pięć horyzontów okrąża twą duszę i czujesz, że coś jeszcze zostało- uśmiechasz się na nowo- bawiąc się słowami

idealnie patrzący poeta zastanawia się nad sensem chwili i rozprasza krążące stereotypy by stworzyć: -idealnie widoczną odpowiedź zbyt płocho żyjący poeta ucieka przed biegiem rzeczywistości i przygarnia uciekające marzenia by stworzyć: -kryjącą nad wyraz głębię

momo- dziękuję.

Nie potrzebuję ołówka, żadnych farb wyobraźnią nakarmię kartkę papieru, by stworzyć ciebie możliwie... idealnego.

podoba mi się.