Bratek Damulka

no cóż - obraz współczesności nie przypadł do gustu - rozumiem - mi także - hip-hop'owy styl bycia współczesności zmierza do zbuntowania - zaiskrzyłem i najgorszym wierszem się wyzbyłem nie tylko miesiąca ale i pokolenia BratD

widocznie - "zguba" to Twoja "luba" BratD

widzisz łany bez piany zbóż wywietrznik jak z sierści zwierza ryk obumarły ruch zza pleców niezdarny tak opada na tarczy wystarczy chleba powszedniego zbuntowanego

Emilio - odkryłaś "sklejenie" ale nie chcę tłumaczyć do końca BratD

wybacz - banał też żyje BratD

nie wiem dlaczego ręce - może w cieniu widać tak BratD

dziękuję BratD

no cóż poetom trudno zrozumieć sens cięcia źdżbeł proszę choćby o głos zadumy BratD

powalcz jeszcze z przymiotnikami lepiej mniej ich - więcej wyobraźni BratD

rzeczywiście wyrwany ten wiersz - ale kontekst posiada - zwykłość życia wdeptuje wychylających się w górę na drodze BratD

z wiersza zauważam że mamy do czynienia z ludożercą o wykwintnym podniebieniu i pasji BratD

po pierwszem - nie "Bartoszu" po drugie - krótkie? no tak po trzecie - przegadane? - w którym wersie? po czwarte - nie pamietam już po co po czwarte BratD

poetom nożyce do pary z zegarkiem nie kartki na trawniku ciąć źdźbła i odrzucać kamienie suszyć wedle wskazówek manowce krajobrazu i rozkładać ręce na ostrzach zielenią pachnących tyleż z ławeczki na skwerze co cieniem pod drzewem by odpocząć i rozglądać się za nową falą dumania tu naoliwienie rozpaczy i pamięć o cichym cięciu zaułek wyrwany ponad jak niebo nad ziemią

jak wiatr wzmaga pospiech podniesie cię sam jak strach rządzi prawem mniejszości wypusci cię z rąk jak my zapominalscy leniwie wstajemy nie pamiętając już po co wstaliśmy

wiersz jest o ludzkiej odmianie kukurydzy w formie męskiej BratD

nie ma sprawy - za jakieś 72h - a narazie to co jest bardzo proszę BratD

podobać się nie musi - pierwszy mój tu wrzucony literówki posprzątałem chyba BratD

słońce odgarnia wzrok tak daleko przejmuje że spojrzeć to wyczyn przez szkiełka zatrute wyłażę mu na spotkanie i karmię potem z czoła obnażony i wyprażony żółcieję że skóra sama schodzi bez wzroku dostaję dawkę zachwytu przyjażni kapkę że teraz sam słońce odgarniam [sub]Tekst był edytowany przez Bratek Damulka dnia 28-07-2004 10:38.[/sub]