Monika Nowak

Tytuł można odnieść do jednego ze znaczeń wiersza. Jeszcze cos probowałam w nim "ukryć". Dzięki za "ale i tak jest dobrze" :-)

Słońce leje się na moją głowę pochłaniane przez kolor moich włosów barwiąc moją skórę Leniwy czas mija nieubłagalnie Wlokę się rozgorączkowana zmęczona ulicami wyasfaltowanymi im goręcej tym bardziej pustymi Ciężki wzrok ślizga się po mokrych od słońca budynkach przypadkowych przechodniach bacznie wypatrując pierwszych oznak nadchodzącej w lecie przecież ona zdarza się częściej Może przyjść nagle oślepiając szybkim błyskiem lub uprzedzając – cichymi pomrukami by za chwilę spaść ulewnym deszczem na spragniona skórę nie tylko ust...

czuję Cię koniuszkami palców choć jesteś tak daleko stąd sparaliżowałeś je kiedyś i teraz już nie wymażę twojego dotyku z ich pamięci

Tak blisko a tak daleko tak głośno a tak cicho niebo bez chmur a tak ciemno dzień - noc sama nie wiem Tak blisko za blisko by być spokojnym tak blisko a za daleko by dotknąć poczuć Tak głośno wokół a tak cicho zbyt cicho nic nie słychać prócz bicia serc Niebo bez chmur a ciemność wokół nas uśmiech - przebłysk słońca dlaczego ciągle je zasłaniasz dawkujesz jak stary aptekarz tak blisko tak cicho już nic nie wiem za daleko za głośno zbyt ciemno by podejść

Kasztanowy - kasztanek znaleziony dzisiaj przyjemnie chłodzi mi dłoń zawarta w nim jesienią kasztanowo – rudo – żółto – czerwono – brązową choć trwają jeszcze ostatnie dni upalnego sierpnia Kasztanowy – kochanek wiele mi obiecuje może wśród kasztanowo – rudo – żółto – czerwono – brązowej jesieni tak jak on dzisiaj ktoś padnie do mych stóp?

22:22 Lubię takie godziny ich tajemniczą przypadkowość bo dlaczego akurat teraz akurat w tym momencie Lubię takie godziny wróżę z nich przyszłe szczęście które w końcu kiedyś musi przyjść Lubię takie godziny przykuwają moje oczy na chwilę bo czasami trzeba się zatrzymać właśnie na ten jedyny wyjątkowy moment by spróbować złapać ich tajemnicze przypadkowe szczęście które się do nas uśmiecha akurat w tej godzinie 22:23

W moim pokoju zegary chodzą w cały świat każdy inaczej Ten niebieski spóźnia się wszędzie tak jak ja zresztą Pozytywkowy z kolei śpieszy się by dać mi chwilkę przyjemności więcej z moim ukochanym ”Love story” Wieża nigdy się nie zgadza z radiem i sobie tylko znanym sposobem budząc mnie rano spóźnia się gdy ja się śpieszę śpieszy gdy i ja mogę dłużej zamarudzić Stary budzik w ogóle nie chodzi chyba że nim potrząsnę jakby przede mną uciekał Na ręce noszę najdokładniejszy choć i tak nieidealny bo wskazówki biegną za wolno gdy na coś czekam Gdy usypiam słyszę je wszystkie w różnym tempie grają mi kołysankę Tylko dlaczego gdy jestem szczęśliwa nie zatrzymają się? [sub]Tekst był edytowany przez Roman Bezet dnia 21-07-2004 11:57.[/sub]

niby taki prosty a zmusił mnie do myślenia nad głową kolorową dobry:)

ja także lubie obserwować śpiących Wiersz bardzo na plus podoba mi się

podziwiam za używanie rymów piękny

widać ze pierwszy podoba mi się bo Mój Ktoś jest teraz daleko i czuje sytuacje ale ten jest za "poetyczny"

ładne bo proste nie za bardzo natchnione - to dla mnie komplement kazdy chciałby być adresatem ja też lubie patrzeć na śpiących