visago

zbieram bo muszę po i przed i siedząc i myśląc nie mam czasu aby odwieszać krople czas zbieram - muszę wygarniać piasek z oczu aby widzieć cię ponownie usta otwieram niezbyt szeroko w sam raz na szept słyszysz? to ja przebieram w przestrzeni martwych czynów odmownych głowę przechylam sięgając ponad ciszą obcych oczekiwań jeszcze kilka tyk tyk tyk tyk i na chwilę stop na krótki czas wspólnego jednoczesnego

drzwi garażu na dwa samochody garaż murowany obok dom duży murowany i podwórko jakich wiele towarzyszy im staruszka w kapeluszu połączyły je spojrzenia przechodniów kapelusz na słońce starość i krzesło plastikowe jakich wiele krzesło ustawione pośrodku betonowego podwórka z boku domu na wprost drzwi garażu na krześle siedząca staruszka zapatrzona w murowane życie staruszka jakich wiele