UR

Przedarł się chyłkiem obok nadzorcy, Ukradł złociszy z sakwy poborcy. Lecz, gdy we własne sidła się schwyta Siebie samego łowca zapyta. Co zrobić - z potrzaskiem słabości ? Umrzeć bezczynnie w rzeczywistości ? Powiew wolności co w nozdrzach świdruje Tylko własną ofiarą kosztuje Katarem prawdy za dnia wąchanej Wieczorem zadumy w sobie spalanej Martwa istoto, oni są wszędzie Nie ruszaj tego i niech tak będzie; Dziś, jutro, wczoraj na zawsze Swej tajemnicy niech wrota zawrze. LibertateDoxaFato