Asia Rybińska

Sto myśli przez mój umysł mknie Gdzie biegną wciąż? Sam spytaj gdzie! I krążą w kolo - tak świat się kręci Świat, który straszy, lecz jednak nęci Żal mi Ciebie - Człowieku zgubiony Co rezygnujesz, gdy biją dzwony Co rezygnujesz gdy wicher wieje Gdy mrok nadchodzi... a po nim dnieje Bo po najgorszej nawet zawieji Przychodzi spokój błogi z kroplą nadziei Czy zrezygnuję? Nie sądzę! Podziwiam tych co trwają W uporze żyją i życia szukają Ja wciąż się uczę w tej największej szkole Górzyste ławy przemierzam z mym Mentorem I żal mnie ściska, gdy ludzką krzywdę widzę I płaczę wtedy - łez się nie wstydzę.