Geiste

Dziekuje za sugestie ;)

W rzeczy samej wiersz powstał na długo przed tym jak poznalam Tworczosc Tilla. Poczatakowo byl napisany po niemiecku- dlatego zostawilam tytul... Liczylam sie z tym ze moze to budzic kontrowersjie.. ;) Ale chciał pozostawić cos co było już wczesniej.. ;) [sub]Tekst był edytowany przez Geiste dnia 14-06-2004 22:48.[/sub]

:) W rzeczy samej wiersz ten powstal jeszce dlugo przed tym jak pozalm tego Pana. ;) Pocztakowo byl napisany po nieicku... dlatego zosatwilam tytul..

Cichym płaczem- Ogłasza nadejście… Niesie ze soba, świetlistą moc życia.. I daje nadzieje. Ze będzie już lepiej… Szczęście przeszywa serce- niczym błyskawica… W tym dotyku dłoni, Spojrzeń wymianie… Jest miłość wielka- co przetrwać ma wieki. A ból matki jest na drugim planie. Bo do piersi tuli swoje małe dziecię.

Zawód Myślisz, że jest dobrze. Że wszytsko ma swój swoisty bieg. Że nikt Cię nie zatrzyma, że w szczęściu skonasz. Lecz konasz w Cierpieniu... w Sercu skrywasz rozdracie.. Bo wiesz, że nie spełniono Twych oczekiwań. Samobójstwo. Serca już nie masz.. Pragniesz je wydobyć i pownownie ucałować. Zagłebiasz sie w swoją świadomość i swoje ciało. Nie czujesz bólu, który sobie zadajesz. Zbawiasz się- sam jesteś sobie Bogiem. Potępienie. Na dnie upadku. W mule zapomnienia, dogorewa twa dusza. Płoniesz żywym ogniem. Blask źrenic Istoty, wypala Twe zmysły... Nie masz duszy, Nie masz sreca-a żyjesz.. Jestes najpiękniejszym z Potępionych. Jesteś Duchem nocy... [sub]Tekst był edytowany przez Geiste dnia 13-06-2004 14:55.[/sub]