Alimanda Valanti

Kiedyś bardzo pewny siebie I odważny, anioł śmiały Teraz walczy o byt w Niebie I walkę przegrywa mały. Kiedyś dumny, niepoznany Kroczył w aurze tej miłości, Której cień okryły bóle, Tracąc na okazałości. Kiedyś wszystko miał, Teraz ledwie pyłem jest Droga prowadzi wśród skał, Cierni, zła i rzewnych łez. Kiedyś był Aniołem Światła Miał wszystko, czego pragnął, Lecz pycha jego serce skradła, Szatan jego duszą zawładnął. Kiedyś Panem, dziś Ofiarą, Tonącą w przeznaczeniu Powalony ciężką karą Ginie w swym cierpieniu. Nie potrafi znaleźć drogi Do Nieba, szczęścia, miłości. Błąka się pod Boga progi I szuka sprawiedliwości. Anioł był sprawiedliwością, Lecz zatracił się w grzechu. Otoczył się szarą nicością, Matką bólu, zła i pechu. Anioł demonem nazwany Zginie od błędu swojego. Otworzą się jego rany I pochłoną w krwi pana jego.