ST.Piwowarczyk

Witaj Nic ze swego stylu nie straciłeś, dawno Cie nie czytałem. Fajne i nie tylko dla ciechanowian. Pozdrawiam z ukłonikiem

"miłości mi brak i się pochlastam" nie warto życie jest piękne . Sławomirze przeczytaj ten wiesz kilka razy i zobaczysz że w pewnych częściach przesadziłeś. Wiem że masz taki styl, lecz wszystko sie zmienia. Ludzie, style, przyroda ,życie , przemyśl może by inaczej pisać. Mśli masz trafne ale.... Pozdrawiam

Witaj Imienniczko . Dawno nie zaglądałem na forum. I jak sobie przypominam kiedyś wiersze jakie pisałaś były troche inne.Ten mnie zaskoczył mimo że nie w moim stylu, to jestem pełen podziwu.Duży + Pozdrawiam. Ps. Stasiu mam pytanie ? Czy moge ten wiersz przeczytać w grupie literackirj działającej w Radomsku na jednym ze spotkań?

Witaj Imienniczko dawno mnie tu nie było . Przeczytałem ten wiersz, za pierwszym razem ujął mnie obrazem dosłowności, lecz kiedy czytałem go poraz drugi dostrzegłem coś innego . Co? obraz mojego kolegi który buja sie na werandzie i mówi podobnie . Duży + Choc zgadzam sie z sokratesem . Pozdrawiam

HAYQ Witaj . Dzięki za zwrócenie uwagi na pewien aspekt ,a mianowicie czasu . Staję się szumem górskiego potoku W oddechu kwitnącej łąki Jestem szybującym orłem Swym dostojnym lotem obejmuje Krztałty ludzkich marzeń Przeistaczam się w promień Rozbłyskując na spokojnej tafii oceanu Niezliczoną ilością istnień Wchodzę w bezmiar przejrzystej wody Oglądam głębiny własnego serca Płynę Wśród śpiewu delfinów Jestem tu Trwać tam W miłości do życia

Witaj Stasiu Masz w pewnym stopniu racje, ale czy to nie zmienia sensu przekazu? Przemysle to sobie . pozdrawiam

Otoczony ciszą Poza granicą odgłosów Odnajdując głębię własnej osobowości Płynę w skupieniu myśli W miłosnym uczuciu Wewnętrznego świata Dalej głębiej w bezmiar Doświadczając obecności wszechrzeczy Stając się szumem górskiego potoku W oddechu kwitnącej łąki Szybującym orłem Swym dostojnym lotem obejmować Zarysy ludzkich marzeń Przeistaczając się w promień Rozbłysnąć na spokojnej tafii oceanu Niezliczoną ilością istnień Wchodząc w bezmiar przejrzystej wody Patrzeć w głębiny własnego serca Wśród śpiewu delfinów Płynąć Być tam Trwać tu W miłości do życia

Witaj Stasiu! Wiersz jak zawsze dobry. Odpowiedziałem na Twoje pytanie na poczte sorki, że tak długo. Pozdrawiam jak to mówi MN."z ukłonikiem"

Świat podążał przez czas Wnętrzem pełnym istnienia Światła przeistoczonego w życie Dzielonego w narody wzajemnej nienawiści Przecięte rysami zwierciadło historii Roni krople czerwonych łez Zebranych w kielich Wzniosłych idei Ległych u wrót dyktatorów W zamierzchłych otmętach wspomnień Przeminęli wielcy herosi zagłady Wyrzuceni na skraj historii wiatrem nadziei narodów Czas wygładza tafle wzajemnego współ istnienia Niema już tych bohaterów Którzy poświęcili życie Utwierdzone pieczęciami swych czynów Czas w powtórnym kole życia Da im istnienie 2007-04-29 Stanisław Piwowarczyk

Stasio! A gdzież to sie skakało, że rączkę się złamało? Mam tylko nadzieję że to nie zemsta tych"pierzastych" za tak śliczny wiersz. Szybko wracaj do zdrowia http://www.taran.prv.pl/i przeczytaj tam co pisze, a następne poszukaj Psychosomatyka i zastanów sie dlaczego Cię to spodkało ? Jeśli masz pytanie z tym związane odpowiem . "imiennik"

Witaj Imienniczko ! Wiersz bardzo udany .Po drugie Ty zawsze masz dobre wiersze Dawno mnie tu nie było, ale jestem tym samym stanisławem co dawniej tylko pod innym nikiem. A z okazji imienin WSZYSTKIEGO CO TYLKO ZAPRAGNIESZ !!! Pozdrawiam Stanisław Piwowarczyk

Ladny i zastanawia . A to, ze komentarzy mało, czy to ma znaczenie ? Stanisław Piwowarczyk

Witaj . Sławku wiersz przeczytałem i mam bardzo mieszane uczucia , zbyt dużo w nim religii . " Bóstwa Maryi są doskonałe jak Bóg podziwiana jest Maryja przez Boga Ojca Jezus przynosi Maryi radość a Duch Święty przyświeca im... barwne ptaki fruną aniołowie na harfach pieśni grają" Wiersz troche pachnie giertynizmem - LPR Może jeszcze troche popracuj nad nim? Pomysł dobry i warty dopracowania Pozdrawiam Stanisław Piwowarczyk