sylwia krawiec

prosze cie bardzo:) takze pozdrawiam

Siedząc samotnie nad tą chwilą dumam, myśli wszelakie,oczy zamykam...widzę róże...złotą jak milczenie aj różo wydaj choc jedno westchnienie, z wierzchu pięknaś, błyszcząca jak promieni łuk na niebie...ach cuż tak gryzie ciebie... czy w piękności swej nie widzisz uciechy? czyżby ten cień co cie okrywa odciął cie od świata? widze go w ciemności cie oplata...patrzę głębiej...a cuz to widze kolce... czyżby to one przesłaniały ci słońce? nie płacz różo deszczem przeciez tego nie chcesz... takaś piękna i smutna zarazem...jestes życia obrazem