Przemysław P. (Uub)

Płaszcz szczęścia przywdziany niespodziewanie Roztropność serca - jego powolne bicie Promyk słońca jak nadzieja spływający na ramię, Pod nieba przykryciem ... Łuna niepowodzeń uderzona z impetem Oddala się z zawiścią piekielnego spojrzenia Pozostawiony jedynie z humorów bukietem, Mały, szczęśliwy człowieczek ...

Uczucie zamknięte w skrzyni.. Niemogące się wydostać Zardzewiały klucz do serca, Płaczące niebo nad niedolą... losu, Zamykam powieki patrzę oczyma duszy Widzę Cię, Twój uśmiech, serce bije namiętnie, Piękne chwile , choć iluzoryczne Nikt mnie nie zmusi Do skończenia tego , gdyż spale się doszczętnie zwęglone serce... Jeden pocałunek to jedyne o co proszę Jeden dotyk, na rękach Cię poniosę, Skarbie... chociażby przez ogień Serce - pojazd napędzany miłością zwiększa tempo Chwile przepełnione radością Proszę o tylko... o jeszcze jeden uśmiech.. otwieram oczy...

Płaszcz szczęścia przywdziany niespodziewanie Roztropność serca - jego powolne bicie Promyk słońca jak nadzieja spływający na ramię, Pod nieba przykryciem ... Łuna niepowodzeń uderzona z impetem Oddala się z zawiścią piekielnego spojrzenia Pozostawiony jedynie z humorów bukietem, Mały, szczęśliwy człowieczek ...

Patrzę w siną dal chwile miłe zachwytu Rejon marzeń jak ta mgła... chwila szczęścia w głowie poczęta, pasmo sukcesów... Walka o wolność - fizyczna? tak! lecz o wolność umysłu Badam duszę myślami... jak świder są, Wiem już wszystko, lecz... czy uwolnie się? Od zgiełku świata niesłychanego cichy rejon snu Ratunkiem jedynym jest... przed hałasem życia ludzkiego

Nieokreślony kształt ducha szarpie mym ciałem Wyrywa się pragnąc wpaść jedynie w ręce zachwytu Lecz ku pogardzie losu mijam się z zamiarem Umysł, choć ciemny walczy walczy o poprawę bytu Wzrok skupiony na materialnej strefie egzystencji Pułapką zastawioną na dojrzałość duchową jest Dobro, rzecz piękna lecz często ginie wśród złych cech prezencji Chciwość lub podziw - to dla naszej duszy test Sfera niebieska stworzona z miłości Boga kompletnej Patrzy na nas niczym na ofiary demoralizacji Każdy w głębi wstydzi się oziębłości - cechy szpetnej Wybór szczęścia - sposobem na uniknięcie frustracji

Myślę, lecz jest to bezcelowe Widzę, lecz wydłubano mi oczy Śpiewam, lecz głos straciłem Żyję, lecz serca już brak Lecę, lecz nie mam skrzydeł Czuję, lecz pozbawiono mnie uczuć W moje myśli wkrada się chaos Oczy zasłonięte opaską przeznaczenia Struny naderwane od głosów wewnętrznych Serce mimo ran i wielu peknięć nadal bije Skrzydła choć eteryczne nadal się trzymają Uczucia wypełnione jedynie chęcią zemsty Demoniczna myśl nasuwa mi istotę istnienia Znów czuje się nie sobą tylko bestią To, że wszystko jest tylko wolą postanowienia Pozostaje już tylko małą życiową sugestią Niemożliwośc na zawsze znikła z mojego słownika Męcząca myśl podświadomości lecz tak z tego wynika Umysł nieczysty lecz tak czasem bywa Sen się skończył .. prysła niejasności pokrywa