Klaudia Adamczyk

Z przynależności do jednej miłości Jestem zmuszona zostać w tym miejscu. Kiedy wracasz z pracy,kiedy do niej wychodzisz. Gdy mówisz kocham,muszę,potrzebuje. Jeśli zrobisz choć raz kawę której ziarenka bedą alegorią Twego uczucia do mnie, Zrozumiem. Co chciałeś powiedzieć,co robisz i co zamierzasz. Jednak znowu Ci nie wyszło. Woda za gorąca, Kawa za słodka, Kubek z wystygnietą prośbą stoi nadal. Czekam.