Iwona Wiktor

Czas,ile nam jeszcze go dano. Czas , ile cierpień nam przewidziano. Czas, czyni cuda i przemyślenia. Ale , czy starczy czasu na owe przemyślenia? Nie warto zastanawiać się nad tym! Nie warto , liczyć na farty ! Warto działać samemu , z osobna ! Kiedy , tylko chwila jest temu dogodna! Czas, skojarzenie przemijania, ale , jak czasami warte obeznania. Przemyślenia , postoju i zadumy, bo czas kochani , to autentyczny powód do pełnej zadumy !

Serce rozpiera radość , miłość się w nim gotuje. Patrząc na Niego , coś pęka a zarazem wzrasta ku górze. Wszelkie złości idą wniwecz, wszelkie zwady zakojone. Kiedy słucham Benedykta, to wszystko jest zostawione . Miłość serce ogarnia i rodzi się większa nadzieja, że papież nam pomoże iść drogą , która prowadzi do Zbawienia.

Jak piękne są kwiaty i drzewa pachnące. Jak miło jest patrzeć na nie , kiedy rodzą się do życia . A niebo , z góry na nas patrzące . Wlewa w serce ogniwo życia. Doceńmy to , co nas otacza. Doceńmy to , co nam dane. Bo nigdy nie wiadomo, kiedy patrzenie na to piękno, zostanie nam odebrane.

Tomaszu , świetny wiersz , który ma tak mocne przesłanie naszego istnienia , naszego bytu .

Dzień z radością się budzi, gdy miłość potęguje w duszy. Gdy wiesz ,że nie jesteś sama , bo obok masz kochanego pana. Dzień inaczej się zaczyna, kiedy powie Ci kocham Cię , Twoja kochana dziewczyna. I kobieta i mężczyzna , inaczej patrzą na świat, kiedy miłość serce ściska.

Jak różne są losy człowieka, jak różnie się życie układa. Raz dobrze się wszystko dzieje , raz wszystko się rozpada. Scenariusz życia , wciąż się zmienia . Jedynie miłość do Ciebie, nie ulega zwątpienia. Dzięki tej miłości, trudy potrafię znieść z wielkim spokojem . Dzięki tej miłości, stoję do Ciebie , sercem , pełnym na miłość , otworem.