Iza Wonadhob

Bardzo dobry wiersz pod względem artstycznym i w stosunku do treści. Czas to naprawde niezwykle zjawisko o ktorym warto pisac. Plus za anafory i antytezę:)

Kiedy ująłeś moja rękę to tak jakby motyl trzepocząc skrzydłami uwalniał się z moich pleców Patrzę na niego uważnie Jak frunie wokoło pragnień próbuje krzyczeć nie umie… Wznosi się w błękitny przestwór gubi po drodze skrzydła już go nie widzę lecz nadal czuję Przytulam Twą głowę Do moich piersi nie widzę łez, nie czuje bólu... odpływam…