Radosław Radosławny

Troche ironiczne podejście do zmarłych,...nieposzanowanie

A nasze błędy??...Też krzywdzą.

Jam przeciętnej urody wieśniak, Krowam daje co wieczór i rano, Słyszłem o czymś takim jak BicMac, Mi dzisiaj chleb ze smalcem podano. Nie znam się na wielkiej kulturze, Żadnego sportu nie uprawiam, Jedynie rozmaite zboże, Które, także mądrym dają łbam. Skoro świt w polu krzyczę: Kocham życie!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !

Fajnu układ graficzny ;)

Hmm...Wychodzi na to, że mądrość nakłada obowiązki, a nie przywileje.

Dzisiaj jakaś gwiazda umarła, A ja tego nie widziałem. Inna znowuż się narodziła, Wiem, bo o tym czytałem. To, co widzę dzisiaj za oknem, Jest ciszą utkwioną w przedmiotach: Śpiące drzewa, wrona bezszelestna, dachy pod śniegiem... Nawet ludzie milczą idąc po chodnikach. W tej ciszy próbuję wytężyć słuch, I już uchem Cię dosięgam, Chwytam Twój zapach niesiony przez wiatru podmuch, Także dłonie mocno w Twoją stronę wyciągam, lecz nie sięgam :(. I już wiem, że się łudzę, Ale jesteś, chociaż Cię nie widzę. Wczoraj umarłem, jutro się narodzę, A Ty będziesz o tym milczeć w tłumie.