MIA Klaudia

Były dni, były i noce, tak bardzo nasze, że aż obce. Były powroty, były rozstania, i głucha niemoc czekania. I była radość, była nadzieja, zastała pustka zapomnienia.

Świata nie zmienię, Ciebie nie zmienię, bo życie mamy jedno. Teraz tu jestem, dziś żyję, tęsknię, wróć do mnie na jedną chwilę. Będę tu dzisiaj, wpadnę tu jutro, zostawię słów parę dla Ciebie, bo może kiedyś, ktoś tu zaglądnie, i słów swych zostawi mi kilka. Jestem jak słońce ciepłe, świecące, lecz czasem sparzyć niechcący mogę. Jestem jak woda, co ciągle płynie, lecz czasem źródło wysycha. Więc chwyć mnie w ramiona trzymaj tak mocno, bym znów żyć chciała od nowa. Bym nie kąsała, bym nie parzyła, lecz tylko koiła jak woda.

Witam Cię, żegnam Cię, czas ucieka, życie trwa. Uśmiech raz, a raz łza, to znów płacz i znowu śmiech... Tak los chce, a może nie? Czemu tak jest może wiesz? a może nie !