Gaudium cum pace

Widz umytych rąk oczepiny szyderczych drwin. Ukrzyżuj ! Ukrzyżuj ! Ukrzyżuj ! Po cóż człek dobry dziś król nieziemskich Aniołów wszak pierworodny grzech zmazany wodą chrztu. Prawda oklaskami zabita w golgocie znaku zawisło rytmem kroków bicia gwoździ i jękiem wypitych krzywd. Korona znak władzy odbiera krwią pokuty dni majestatu sumień ran po kres wszelkich mocarstw. Nie zazna spokoju ten kto obserwatorem wciąż jest nie widzi czynu swych dłoni ni serca odgłosu wołania. Ukrzyżuj ! Ukrzyżuj ! Ukrzyżuj ! Widz naszych czasów odłączony obrazem świata tkwi.

...pisząc o kobiecie, matce ...ona to Ona, czyli duża litera ...nie podoba Mi się styl, zbyt prosty to nie wiersz, a raczej skrawek słów w notesie. ...90 % Mam to przyszłe babcie, a wnuczęta na pewno przychodzą . ...nie jest tak strasznie jak w tych słowach.

Krzyk suchego liścia ostatni jego życia dech wśród bycia owocu piękna Zniekształcony obraz tkwi kołyską larw motylich żyć zawieszony nicością barw Jeszcze cień jego drży wiatr smaga kruchości zwój a słońce przypala wzoru nić Marnością opada w dół żegnając życia dar cichym szmerem oddał głos Ku niebu wciąż się piął a gnić na ziemi z innymi przyszło mu skończyć

...hehe myślę , że nie chodzi o drożdże , lecz o Twój kręgosłup ...tyle pokłonów ... ;) ...dobra na to jest akupunktura ... ...pozdrawiam

Usychasz Brak wody , pustynna mara Nie ma oazy , niema cisza Pustka Słoneczny promyk , oczy przymrużasz Uciekasz W swój samotny cień Odbicie człowieka , klęska życia Twa obojętność , szaruga Krążące demony , jak sępy czekają By dostać kawałek mięsa ... duszy Powolny zgon Suche łzy , cierpienia Egzystencja dobiega końca Cień zachodzi Szkielet zostaje I dalej Usycha Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz

Jak kwiatuszek rozkwitasz Płatkami zachwycasz i lśnisz Dziennie dbam o Twój kształt Pielęgnować bym chciał cały czas I usiądę obok , przy Tobie Razem , byśmy mogli oglądać świat Jak wiruje między nami Zachwyca się uczuciem w nas I tak trwać Żyć Trzymać się miłości bicia serc Nierozłącznie , sekretny puls Wybija dźwięki namiętności Wypełnia miodem doznań ... ciał Pośród kwintesencji czystości dusz Prawdziwości kochania Istniejemy , dla siebie , połączeni Marzeniem wyobraźni Rzeczywistą kubaturą przestrzeni Drogami życia , wspólnym krokiem Do Edenu , krainy wyśnionej Obiecanej Gdzie szczęśliwości nie ma końca Łza płynie radością wieczną Wytrwajmy tak objęci Niech rozkwita nasz kwiat By ujrzał ten cud ... Raj

Niepotrzebna wyliczanka kroków . ...a ogólnie to w wierszu za dużo abstrakcji słownej ...źle odbieram ten wiersz ...pozdrawiam

...jak na dom miłości...brak tej miłości ...krzyż i cierpienie łączą to prawda ...ale wolę czytać słowa radości ...a ta tęcza jest piękna i niech tak będzie ...pozdrawiam

...byle tęsknota ...Tej...drugiej strony ...była taka sama...upojna i pełna ...pozdrawiam

...chwytasz wiatr , tak gnasz uskrzydlony pegaz zmaga pędu ślad gwiazd perlisty muszli głaz komety wiedzie szlak od tak , wszechświata zdobywasz świat ...zatrwożony być może gdy cienia zobaczy istnienia idylla suwerenności ostoja zakątku nicości przestrzeń zagwarantowanej ciszy zastrzeżony znak Uwaga ! Życia brak a prekursorem pies Łajka ...

naga płacząca wierzba koza żuje liście ...pozdrawiam Paweł :)

...chwytasz wiatr , tak gnasz uskrzydlony pegaz zmaga pędu ślad gwiazd perlisty muszli głaz komety wiedzie szlak od tak , wszechświata zdobywasz świat ...zatrwożony być może gdy cienia zobaczy istnienia idylla suwerenności ostoja zakątku nicości przestrzeń zagwarantowanej ciszy zastrzeżony znak Uwaga ! Życia brak a prekursorem pies Łajka ...

powiedział co wiedział język pomyślał rozum

...prostota myśli , nie wyobraźnia głupoty... ...wyobraźnią sami kopiemy dół... ...zasypany słowem...

...odważny...to ten co nie ucieknie :)

Momento Mori Masz już dość życia Leżysz Nad tobą już wieko kładą Jeszcze chwila dnia promienia I ciemność Słyszysz jak gwoździe ostatnie wbijają W wieko twej trumny dębowej I koniec Spadająca ziemia robi szum Urywający się dźwięk bicia dzwonu Cisza ... Nie wyobrażalna pustka Nieustający mrok Niemy krzyk Lament Duszy Twej Mej

lecące dzikie kaczki krzykiem podniosły mój wzrok lecące dzikie kaczki dotykałem w odbiciu tafli wody lecące dzikie kaczki wypuściły nabój z broni myśliwskiej lecące dzikie kaczki swym smakiem ozdobiły stół królewski

Zakochani rozkochaniem swoich serc Walentynkowy dzień ...rozkwita magiczną zapachu łąką rannego brzasku , poświaty mgiełką i wirującą kropelką rosy na dojrzałym już kwiecie róży... A Oni objęci wspólnym szalem uczucia złączeni słodkością swoich ust splecieni kwiatem ciała miłości Zakochani rozkochaniem swoich serc Walentynkowa noc ...zachodzi złocistym blaskiem gwiazd księżyca pełnią , nocy etiudą i zasłuchaniem w wiatru gwizd co jest kochanków rozstaniem łzą

...tak słabiutki... ...zawiść wynalazła zazdrość , co zaś ona ukończyła zabójstwem... ...tak rzeczywistość jest prawdą... ...a czy słabą...?

...proponuje środek do czyszczenia zlewów... ...co może ukrywać kran , który przecieka , może zepsuta uszczelka ? ...a może niedokręcony i mruczy sobie ... dokręć ... dokręć , bo cierpię ...on próbuje oszczędzać wodę , a Ty "wieszasz na nim psy" ...Ja tylko tak dla obrony ... kranu . ...Pozdrawiam serdecznie .

...jest to "tylko" zazdrość ... prawda bywa drastyczna

Dziś jestem drutem kolczastym... Mijaj Mnie z boku ...proszę Gdy tylko zbliżysz się zbyt blisko ...ja owinę Twe ciało ...jak wąż swą ofiarę Ściskać będę z czułością swoją Aż rozerwę do kości mięsień ...Twój cały Poczujesz pieszczoty ogromnej boleści A krew wyplujesz z pociętej żyły Dotknę Twego serca bicia I włożę kolec ...co uśmierci Twe życie A na koniec ogrodzę Twe zwłoki By Mi Ciebie już nikt skraść ...nie chciał

A Ja Lecę Do Ciebie W śnie Twym Chcę przytulić Twą dusze smutną By Jak Anioł skrzydełkiem Objąć tęsknotę miłości cierpienia A Ja Lecę Do serca Twego smutku Móc czułością Swą Odwzajemnić uczucia By jak Anioł skrzydełkiem Objąć serduszko i wlać w nie wiarę A Ja Lecę Do nieba Domu swojego Zanosić miłosierdzie U Pana naszego prosić By jak Anioł skrzydełkiem Objąć zagubione owieczki Swego stada A Ja Lecę Przyjaciółko Jak przyjaciel Który nie opuszcza I łzy Twe wycieram sam By jak Anioł skrzydełkiem Objąć i wyszeptać słowa kocham Cię

Usychasz Brak wody , pustynna mara Nie ma oazy , niema cisza Pustka Słoneczny promyk , oczy przymrużasz Uciekasz W swój samotny cień Odbicie człowieka , klęska życia Twa obojętność , szaruga Krążące demony , jak sępy czekają By dostać kawałek mięsa ... duszy Powolny zgon Suche łzy , cierpienia Egzystencja dobiega końca Cień zachodzi Szkielet zostaje I dalej Usycha Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz

Niema ona , nie masz jej ... duszy nie słyszysz jej głosu odeszła śpi a gdy przyjdzie usłyszysz jej głos niemy ty , na mój głos ... duszy