skórka z pomarańczy

racja-to skorka z niezupełnie dojrzałej pomaranczy. to, co zresztą już dawno napisałam w tym tworze wierszopodobnym, jest troche bardziej złozone, niz mogłoby sie wydawać.a nade wszystko niezwykle osobiste.Owszem-to jest krzyk.Ale nie do końca miałam na myśli przeszkadzające w życiu wady, czy niedoskonałości(zgadzam sie że wszystko, co idealne-jest nudne i bez charakteru), chodziło raczej o walkę z samą sobą... z chorobą, która sprawiala,ze koniuszkiem palca dotknęłam dna.w kontekście tego syfu pojmowałam troche inaczej, niż robią to zdrowo myślący ludzie. chyba już, chociaż troche, zrozumiałam. świeta prawda że wszytsko co sie złego przydarza, zawsze ma jakieś dobre skutki. choćby to , ze sie czegoś czlowieczek nauczy;) dzieki i pozdr:))

coś troche o mnie;p

dzieki za komentarze:) a pomarancze lubie, nawet bardzo

dziś zaplanowałam,że miotłą zatłukę swoją samotność Wytre z podłogi razem z kurzem i piachem zabrali mi miotłę dziś krzykiem chciałam ogłuszyć swoją bezradność zamkneli mi usta strach i niepewnosc postanowilam zagłodzić powiedziałam:ani kęsa mojej duszy więcej! Wepchneli we mnie kolorowe ciastko z kremem. Chciałam zalać łzami moją niedoskonałość utopic ją w slonej kałuży chciałam wydrapać paznokciami wygryźć zębami wykopać wypluć z siebie wszystkie czarne plamy! Lecz i tak nie zmieściłam się do ramki