Moniqe Forgetmenot

Nie potrafię pływać w morzu klarowności Czy może boję się święt(niej)szych ode mnie? Ogarnia mnie strach ciemności na szlakach do Piekielnego Albo po prostu boję się zbyt szybkiego potępienia? Przede mną trudny wybór Utonąć w głębi oceanu Lub zbratać się z szatanem. Hmm... będzie ciężko Obie propozycje są takie kuszące. Przecież tak naprawdę nie ma strachu Są tylko brednie opętanych szaleńców. Dobro zwycięży? Pokona zło? Zatopi niewiernych? Ukarze tych, którzy i tak spadli na dno? Coś tu się mija z celem... Koniec świata? Kto powiedział, że nadejdzie? Nie jeden przeżył już swoją apokalipsę. Skończyły się czasy, kiedy szło się po woli krętą drogą do Boga Teraz każdy chce brnąć drugim pasem przed siebie na czerwonym świetle. Dzięki nim ja wybrałam Nie tak jak byście się spodziewali ale... Utonęłam między Morzem Czarnym A Wyspą Bożego Narodzenia. W sumie było miło. Nie żałuję Opłacało się popłynąć. Standardowo Pomiar dobra Waga przewinień Bilans egzystencjonalny I wyrok: Dostałam warunkowe zwolnienie od życia I 3 lata pozbawienia godności w zawiasach na wieczność.

Jestem ja I Ty Ja niepoprawna optymistka Ty nadzwyczaj cyniczna Kiedy zaczynam wątpić-stajesz się miła i łagodna Ale szybko zmieniasz zdanie gdy wszystko wraca do normy Kiedy zaczynam Cię rozumieć Ty nie pojmujesz mnie Ja się śmieje A Ty płaczesz Albo nie- ja płaczę, a Ty się śmiejesz. Wszystko na odwrót A mimo to... Jesteśmy jednym Bo jesteśmy dwiema połowami jednej duszy W jednym ciele A naszym wspólnym celem jest Poznawać swoje sprzeczności -jedyne co nas trzyma przy życiu.