Kizia

siedzę przy oknie mój oddech odznacza się na zamarzniętej szybie myśli krążą po bezwiednych przestrzeniach z trudem nadążając za codziennością spotykam ludzi, patrzę w ich oczy rozmawiam, uśmiecham się patrzę i widzę wszystko, co mnie otacza staram się zrozumieć sens istnienia zadaję sobie pytania, co, po co, w jakim celu śnię, marzę, rozkoszuje się pięknem chwil codziennie uczę się świata poznaję jego ciemne i jasne strony JESTEM

siedzę przy oknie, mój oddech odznacza się na zamarzniętej szybie myśli krążą po bezwiednych przestrzeniach z trudem nadążając za codziennością spotykam ludzi, patrzę w ich oczy rozmawiam, uśmiecham się. patrzę i widzę wszystko, co mnie otacza staram się zrozumieć sens istnienia zadaję sobie pytania, co, po co, w jakim celu śnię, marzę, rozkoszuje się pięknem chwil codziennie uczę się świata, poznaję jego ciemne i jasne strony JESTEM