Ania G

Stosujesz ciekawy podział na zwrotki i ciekawie poruszasz mało intrygujące tematy.

Początkowo odebrałam ten wiersz jakby każdy jego wers był oddzielną historią, ale kiedy po raz drugi go przeczytałam zauważyłam całość. Podoba mi się! (Szczególnie strona graficzna.)

Spodziewałam się czegoś innego po tytule "Wierzę" i chyba się zawiodłam. Początek jeszcze ok, ale ta druga zwrotka zupełnie mi się nie podoba. Przyda się mała poprawka.

"To ciepły niebieski, to chłodny czerwony..." ? Takie troszkę wszystko pomieszane. Nie mogę się w tym wierszu odnaleźć. Bałagan.

Ile smutku w mym życiu tyle w nim radości. Tyle zdrady co miłości. Czy ktoś mi tego zazdrości? Szczęścia za mało, smutku za dużo. Z miłością tak samo. Ale co mam robić jeśli mi tyle dano? Chcę to zmienić, choć nie wiem jak. Może powinnam ignorować świat? Tyle pomysłów kłębi się w głowie, ale kto mi podpowie, który wybrać z nich? Wiem, zapytam przyjaciół moich, oni powiedzą którą pójść drogą i jak nie patrzeć na wszystko wrogo.

Ból, strach i cierpienie. Zło w mym sercu zapuściło korzenie. Jestem we własnej duszy uwięziona, przez zło otulona. Boli - dobro, które chce się wydostać. Straszy - zło, które go nie wypuszcza. Cierpię, płaczę, wierzę, że przybędzie książę i mnie zabierze. Bajka w tym wypadku spełnić się musi, zło już nigdy mnie nie pokusi. W jego świątyni zapanuje milczenie, bo beze mnie zniknie jego istnienie. Więc to zrobię, ja zwyciężę przeciw sobie - to jedyne rozwiązanie, więc niech tak się stanie. Zmienię to co zapisane, bo tylko ja jestem dziecko wybrane, które bajek zmienia sens i zmywa z powiek zły sen.