Drobinka10

:) chyba bedziesz tutaj osoba która bede czesto odwiedzała...

Świąteczny wieczór I ja zamyślona pośrodku rozsypani własnego życia Gdzieś w koncie nikłe marzenia z początku świata albo i… - już nawet nie pamiętam kiedy brałeś moje serce w swoje ramiona tuliłeś i pieściłeś niczym boginię Wszelkich Dobrodziejstw Pod oknem – śmierć spoglądająca mi głęboko w rozszerzone ze strachu źrenice oczu głośny tupot i milczący krzyk niemocy Nieopodal mojej własnej nogi tragedia tamtej nocy pogrzebane radości i szczęśliwości dnia codziennego A za Tobą- cichy powiew wiatru i delikatne niczym fale morskiej wieczności wspomnienia dozgonnej nierozerwalnej przyjaźni Wszytsko tak bliskie sercu a jednak mam nieodpartą ochotę zasypać kurzem wywołane bezsilnością przeszłości i teraźniejszości powątpiewania we własne istnienie /kolejny wiersz skopiowany z mojego profilu na spojrzenia.com jak narazie nie mam odwagi niczego nowego tu dać co nie zostało tam "sprawdzone"/

heh... :) bardzo mi sie spodobał...

czuje sie jak jakiś głupek, wiersz mi się szczerze mówiąc podoba choc pierwsza cześć nie za bardzo mnie przekonuje :) pozdrawiam

:) ok

Ciekawe :)

Dzień jak co dzień monotonia osłupienie Chwila nieuwagi pisk opon i odchodzę A jeśli i tak by się stało Nie płacz za moją złością niewinnymi ustami słodkim uśmiechem delikatnymi jak puszek dłońmi Nie płacz za poplamioną przez czarny atramentem duszą bo i płacz na nic się już nie zda Zamiast tego róże czarną na nagrobku moim leciutko połóż jak mnie niegdyś wśród pola fiołków na wzgórzu naszych fantazji… /Piszę na www.spojrzenia.com i tam również można zobaczyć ten wiersz, dodałam go tutaj gdyż jestem ciekawa Waszej oceny. Jeśli się Wam spodoba to zamieszcza coś jeszcze, ale jeśli kogoś zaciekawiłam swoim sposobem pisania to zapraszam na wyżej podaną stronkę, gdzie tworzę pod tym samym nickiem :) Pozdrawiam :)/